| پیشنهاد مشابه |
کارگردان:
Florian Henckel von Donnersmarck
بازیگران:
خلاصه داستان:
گر فیلنامه ی توریست را به دست آلفرد هیچکاک می دادند و او می توانست کری گرانت (یا جیمی استیوارت) و گریس کلی را استخدام کند، فیلمی تحویل می داد که هیچکس نمی توانست در معرکه بودن آن کوچک ترین شکی بکند. اما حیف که هیچکاک و کری گرانت و جیمی استیوارت و گریس کلی دیگر در میان نیستند و سال هاست روی در نقاب خاک کشیده اند. فقط هیچکاک بود که می توانست با دمیدن ورد جادویی خود به هر فیلنامه ی مزخرفی آن را بدل به جواهر بکند. و متأسفانه فلورین هنکل فن دونر سمارک، کارگردان توریست، هیچ بو و نشانی از هیچکاک ندارد. این فیلمساز آلمانی تبار گرچه همان کسی است که فیلم درخشان زندگی های دیگران (برنده ی اسکار بهترین فیلم خارجی) را ساخت اما از مهارت و توانایی لازم برای ارایه ی فیلمی که مطابق با استانداردهای ژانرِ هیچکاکی باشد برخوردار نیست.
قصه ی فیلم با دیدار «اتفاقی» فرانک (جانی دپ) و آلیس (آنجلینا جولی) در قطار پاریس - و نیز آغاز می شود. فرانک یک آمریکایی است که در مدرسه ای در ایالت ویسکانسین آمریکا ریاضیات تدریس می کند. فرانک برای لذت بردن از مناظر زیبای ونیز ایتالیا عازم این شهر تاریخی است. ظاهراً مردی که دلباخته ی آلیس است ملیون ها دلار از پول های رئیس تبهکاران را بالا کشیده و حالا همه دنبال او هستند. فرانک ناخواسته پایش به این ماجرا کشیده می شود. نکته ای که برای او روشن نیست این است که آیا آلیس یک قربانی بی گناه است یا زنی کلاهبردار که از وجود او برای مقاصد خاص خودش دارد استفاده میکند...
آنجلینا جولی سیما و کاریزمای ستارگان زن هیچکاکی را دارد. جولی در نقش آلیس، کار خود را به درستی انجام می دهد. او می داند که نباید هیچ چیزی را جدی بگیرد. اما بر عکس جولی، جانی دپ نکته را در نیافته است. من تا حالا هیچ بازی بدنی از جانی دپ ندیده بودم. این اولین بازی بد این بازیگر توانا و همه فن حریف سینمای آمریکاست. دپ با چنان جدیتی نقش فرانک را بازی کرده که گویی از یاد برده که این کاراکتر اساساً یک کاراکتر کارتونی است. جولی و دپ جزو جذاب ترین ستارگان امروز سینمای جهان هستند. اما ترکیب این دو در فیلم توریست منجر به هیچ حرارتی نشده؛ شعله که هیچ حتی جرقه ای هم از این ترکیب حاصل نشده است. تأسفی که آدم از بابت این فیلم می خورد عمدتاً به دلیل استعدادهای تلف شده ی آن در پشت و جلوی دوربین است. جدای از دو بازیگر اصلی، گروهی از بزرگان بازیگری - از جمله تیموتی دالتون، استیون بیرکوف و پال بتانی - در این فیلم بازی دارند که جملگی تلف شده اند. فیلنامه نویسان فیلم آدم های مشهوری هستند: کریستوفر مک کواری و جولیان فیلوس. کارگردان فیلم، برنده ی جایزه ی اسکار است و فیلمبردار هم آدم سرشناسی به اسم جان سیل است. اما نتیجه ی کار چیزی در حد صفر: دیالوگ های بی مزه، توئیست های کلیشه ای و بازی های بد. توریست فقط به یک چیزش می تواند بنازد و آن هم تصاویر زیبا و کارت پستالی اش از شهر ونیز است؛ تصاویری که زیبایی شان مرهون توانایی های بی بدیل جان سیل است. هیچکاک کجایی که یادت بخیر، کری گرانت کجایی که یادت بخیر...
