| پیشنهاد مشابه |
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:
از عنوان چنین فیلمی بوی اکشن و حرکت به مشام می رسد. و مخصوصاً اگر بدانیم که دواین جانسون - معروف به راک - در این فیلم نقش کاراکتری به اسم «راننده» را بازی می کند پیش خودمان حدس می زنیم که این فیلم باید درباره ی مسابقات فرمول یک و مقولاتی از این دست باشد. گرچه فیلم تندتر با همین ذهنیت بازاریابی شده و پوستر اصلی فیلم هم داد می زند که تندتر باید یک کار اکشن جاده ای جانانه باشد، اما فیلم از جنس و لون دیگری است. تندتر یک تریلر انتقامی است که بیشتر علاقه مند به کنکاش در زوایای تاریک روح انسانی است تا تزریق دوزهای به قاعده ای از هورمون های آدرنالین و تستوسترون در رگ های مخاطبانش اش در یک نگاه دیگر - به قول راجر ایبرت - تندتر یک تریلر خالص پرخون ریزی بدون زرق و برق است که آدم های بسیاری در آن با شلیک گلوله در سر به قتل می رسند. اگر چرخش مختصری به طرح داستانی فیلم داده می شد، دوره ی زمانی قصه اش اندکی تغییر می یافت و دستی به سر و روی دیالوگ هایش کشیده میشد، آن وقت به یک فیلم نوآور دهه ی چهلی معرکه بدل می شد.
تندتر قصه ی غم انگیزی است درباره ی عزم و اراده ی یک مرد برای گرفتن انتقامِ مرگ برادرش، به هر قیمتی که شده. فیلم از صحنه های اکشن تهی نیست اما این صحنه های اکشنِ باری به هر جهت کمتر و کم رزق و برق تر از آن هستند که رضایت تماشاگران اکشن پسند را فراهم کنند. کل صحنه های اکشن فیلم خلاصه می شود به دو صحنه ی تعقیب ماشین، یک صحنه ی جنگ چاقوها، و چند صحنه ی تیراندازی. اگر کسی با این انتظار به دیدن فیلم برود که صحنه های اکشن پیایی با ضرباهنگ بالا تماشا کند قطعاً نومید خواهد شد.
شخصیت های فیلم اسم مشخصی ندارند و صرفاً بر حسب کار و شغل شان نام گذاری شده اند. راننده (دواین جانسون) پس از تحمل ده سال زندان آزاد می شود. راننده ده سال پیش به جرم سرقت مسلحانه از بانک دستگیر و زندانی شد و در همین ماجرای سرقت بانک بود که برادرش به علت نارو زدن های آدم هایی که هویت آنها برای ما ناشناخته است کشته شد. راننده در تمامی این ده سال، در پشت میله های زندان، با این آرزو زندگی می کرده که روزی آزاد شود تا بتواند طعم شیرین انتقام را بچشد. هیچکسی در خروج از زندان در انتظار راننده نیست. اما او هدف مشخصی دارد و می داند از چه کسانی باید انتقام بگیرد. راننده کم حرف و بی احساس است و به راحتی آدم می کشد. قصه ی فیلم در بیکرسفیلد کالیفرنیا می گذرد. پلیس به زودی پی می برد که چه کسی مرتکب این جنایت ها شده. یک کارآگاه پلیس (کارلاگوگینو) به همراه یک پلیس دیگر که هروئینی است (بیلی باب تورنتون) در پی یافتن راننده و دستگیر کردن او هستند. در همین حال، با شخصیت دیگری آشنا می شویم که «قاتل» (الیور جکسون - کوهن) نام دارد. این مرد یک قاتل حرفه ای است و از طرف یک مشتری ناشناس اجیر شده تا هرچه زودتر راننده را به قتل برساند تا او نتواند مأموریت انتقامی خودش را کامل کنئد. به این ترتیب زندگی این شخصیت ها در مقطعی با یکدیگر تقاطع پیدا می کند و ...
فیلمنامه نویسان رنج و عذاب عظیمی کشیده اند تا سه کاراکتر اصلی فیلم را به چیزی بیشتر از تیپ های کلیشه ای فیلم های اکشن مبدل کنند. آنها تا حدودی در نیل به این هدف موفق شده اند. ما در برخی صحنه های بازگشت به گذشته با دوران کودکی «راننده» و وجوه سابقا انسانی و انگیزه های وی آشنا می شویم. در مورد «پلیس» هم پی می بریم که او زندگی زناشویی پر مسئله ای دارد اما عاشق پسرش است. گرچه تلاش سازندگان فیلم برای شخصیت پردازی حائز اعتنا و ارزش است اما این شخصیت پردازی، نیمه کاره و ناقص باقی مانده است. ضمن اینکه پرداختن به این صحنه ها از گام و ضرباهنگ فیلم به شدت کاسته است. درام حالتی نیم بند پیدا کرده و برخی صحنه ها زیادی کِش آمده است. پایان بندی فیلم هم به قول سینمایی ها آنتی کلیماتیک است و بر خلاف توقع تماشاگر عمل می کند و بسیاری از گره های داستانی فیلم را غیر قابل حل باقی می گذارد. این پایان بندی نامناسب، نوعی عدم توازن ساختاری هم به فیلم داده است. با این حال، تندتر فیلم چندان بدی نیست. آنهایی که تریلرهای انتقامی تیره و تار را دوست دارند، قطعاً از تماشای این فیلم پشیمان نخواهند شد.
اما نمی توان درباره ی این فیلم حرف زد و اشاره ای به دواین جانسون نکرد. دواین جانسون از زمانی که در سینمای آمریکا به شهرت رسید، ترجیح داده که در اکشن های سبک و کمدی های موقعیت نقش های ملایم و دلپذیر را بازی کند. خیلی ها در ابتدا فکر می کردند که جانسون می تواند پا جای پای آرنولد بگذارد. اما این بازیگر خوش قد و بالا تا حالا از پیگیری این مسیر خودداری کرده بود. جانسون در فیلم تندتر با ایفای نقشی شبیه نقش آرنولد در ترمیناتور، ظاهراً دست به یک تغییر مسیر حرفه ای جدی زده تا شاید بتواند ردای آرنولد را به دوش خود بیندازد.
