| پیشنهاد مشابه |
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:
مگامایند تقریبا همان فیلمی است که شما می توانید از یک کار انیمیشنی دارای صداپیشگان برجسته توقع داشته باشید. این فیلم ،هجو نرم و ملایمی است از فیلم های به اصطلاح سوپرقهرمانی ؛ فیلمی که به راحتی بچه ها را سرگرم و درگیر خود می کند اما موجب ملال خاطر همراهان بزرگسال بچه ها در سالن های سینما نمی شود. مگامایند از حیث هوش و اندیشه ای که درآن به کار رفته، در حد و اندازه ی شگفت انگیزهای پیکسار و از من متنفر باش یونیورسال نیست اما حداقل قادر به تصاحب رده ی دوم در بین همتایان کارتونی خود هست.چیزی که از ارزش و اعتبار مگامایند می کاهد،تکه های سرقتی - بازیافتی- فیلم از کارتون های مشابهی مثل شگفت انگیزها و از من منتظر باش است. مقوله ی سوپر قهرمان ها که در فیلم مطرح می شود اساسا برگرفته از کارتون شگفت انگیزها و مقوله ی تبدیل شدن کاراکتر سوپر بد فیلم به یک سوپر قهرمان مثبت برگرفته از کارتون از من متنفر باش است .
فیلم با یک ارجاع واضح به فیلم سوپرمن (1987)آغاز می شود. مگامایند کوچولو، که یک بیگانه ی فضایی است ،مجبور می شود با استفاده از یک کپسول فضایی از سیاره ی دوردست در شرف نابودی اش فرار کند. وی بر حسب تصادف بر روی کره ی زمین و در داخل یک زندان فرود می آید. مگامایند که سر بزرگ پیازی شکل و پوستی آبی رنگ دارد توسط زندانیان بزرگ می شود. او در بزرگسالی به بدکارترین فرد در شهر «متروسیتی» مبدل می شود.از طرف دیگر،کودک دیگری به همین ترتیب از سیاره ی دوردستی به زمین افتاده اما این کودک نزد خانواده ی ثروتمند ومهربانی بزرگ شده. وی حالا در بزرگسالی، مترومن (با صدای براد پیت) ،نامیده می شود و در واقع سوپرقهرمان متروسیتی به شمار می رود. دیری نمی گذرد که دو قطب مثبت ومنفی شهر،یعنی مترومن ومگامایند(با صدای ویل فرل) با یکدیگر درگیر می شوند. درگیری این دو توسط یک گزارشگر تلویزیونی به اسم روکسان ریچی (با صدای تینا فی)،پوشش خبری داده می شود؛ و این درحالی است که مترومن و مگامایند ،هر دو به روکسان نظر دارند. در ادامه ی ماجرا، مگامایند نهایتا موفق می شود مترومن را مغلوب سازد. مگامایند در ابتدا از پیروزی اش خوشحال است اما دیری نمی گذرد که احساس می کند زندگی اش بدون رقیب و دشمن هیچ مزه و لطفی ندارد. مگامایند تصمیم می گیرد که خودش یک سوپرقهرمان درست کند تا با وی بجنگد. او مقداری از DNA مترومن را به هال فیلمبرداری که همکار روکسان است ،تزریق می کند. اما نتیجه ی کار آن طوری نیست که مگامایند توقع داشته ...
از شواهد وقراین پیداست که ویل فرل فراتر از صداپیشگی اش در فیلم، نقش مهمی در شکل گیری فیلمنامه داشته است. بسیاری از شوخی های فیلم ،رنگ و بوی شوخی های مخصوص ویل فرل را دارد. مگامایند برخی از کلمات را غلط تلفظ می کند و بخشی از بامزه بودن فیلم به خاطر همین ویژگی است. و البته همه می دانند که ویل فرل ید طولایی دراین کار دارد. اصولا کار صدا پیشگان فیلم،و کاری که آنها با کاراکترهای صوتی خود کرده اند، نقطه ی قوت فیلم به شمار می رود. فیلم شوخی ها و دیالوگ های با مزه ای دارد، هرچند که این فیلم به اصطلاح فیلم لبخند است نه فیلم قهقهه.با این وجود،برخی عناصر «دراماتیک» فیلم، آنطور که انتظار می رفته،موجب بروز واکنش احساسی در مخاطب نمی شود. مثلا گرایش مگامایند از بدکاری به نیکوکاری موجب واکنش احساسی چندانی در تماشاگران نمی شود، درحالی که همین تماشاگران در فیلم کارتونی از من متنفر باش بیشترین واکنش حسی را به نوگروی شخصیت اصلی قصه نشان داده بودند.
مگاماینداز حیث سبک و استیل بصری اش، امتیاز می گیرد. برخی صحنه های فیلم از این حیث به یادماندنی اند. برای مثال توجه کنید به آن صحنه ی تاریک باران خورده که از حیث توجه به جزئیات بصری واقعاً تأثیرگذار است. البته فیلم به صورت سه بعدی ساخته شده است.غالب منتقدان، ویژگی سه بعدی بودن فیلم را امتیازی برای آن به حساب نیاورده اند و به خوانندگان خود توصیه کرده اند که فیلم را به صورت دو بعدی ببینند تا هم از پرداخت پول اضافه برای تماشای فیلم به صورت سه بعدی اجتناب کرده باشند وهم چشمان خود را از رنگ های شفاف و زیبای فیلم محروم نکرده باشند.
مگامایند توسط تام مک گراث ساخته و کارگردانی شده،دو فیلم ماداگاسکار یک و دو از جمله فیلم های کارتونی موفق در کارنامه ی مک گراث محسوب می شود. مک گراث فوت و فن ساختن فیلم های کارتونی خانواده پسند پرفروش را خیلی خوب بلد است و به همین دلیل می توان پیش بینی کرد که مگامایند در گیشه و سپس در شبکه ی DVD با موفقیت کامل عمل کند.
منبع: دنیای تصویر198
