| پیشنهاد مشابه |
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:رومن پولانسکی، از همان زمان چاقو در آب نشان داد که متخصص نمایش ذات هیولایی آدم‌هایی است که در ظاهر بسیار انسان‌های متشخص و معقولی هستند. کافی است فیلم‌های تأثیرگذاری چون بچه رزمری، مرگ و دوشیزه و نویسنده پشت پرده را به یاد بیاورید. با چنین شرایطی، کشتار ظاهراً می‌تواند یکی از فیلم‌های نمونه‌ای پولانسکی باشد. (کافی است خلاصه داستان فیلم را چند خط پایین‌تر بخوانید). آیا پولانسکی بزرگ یک بار دیگر (و آن طور که از ظواهر امر پیداست، این بار با لحنی متفاوت با آثار قبلی‌اش) قلب ما را تسخیر خواهد کرد؟
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:
کلام الملوک، ملوک الکلام!
بله،
از قدیم الایام گفته اند«کلام الملوک، ملوک الکلام» و وای به آن شاه و
مَلکی که دچار لکنت در کلام باشد و نتواند در آن لحظات حساس و حیاتی ای که
ملت اش - و چه بسا جهانیان - بی صبرانه در انتظار شنیدن حرف های او هستند
به روانی سخن بگوید و در نتیجه آبروی خودش، خاندان سلطنت، و فراتر از آن
حیثیت کشورش را بر باد دهد.
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:
«شما که بدینجا قدم می نهید، از هر چه امید نام دارد دست بشویید.» دانته، کمدی الهی (دوزخ)
حریم به ژانر فیلم های «انسان در برابر طبیعت» تعلق دارد؛ فیلم هایی که در آنها بقای ساده ی انسان و جان به در بردن او از یک وضعیت دشوار و خطرناک طبیعی، تماشاگر را دستخوش هیجان و اضطراب می کند. فیلم های خوب ژانر «انسان در برابر طبیعت» از حیث خلق هیجان و اضطراب هرگز هیچ دست کمی از فیلم های ژانر «هیجانی» نداشته اند.
جیمز کامرون، سازنده ی تایتانیک و آواتار، یکی از تهیه کنندگان حریم بوده است و فیلم با جمله ی «محصولی از جیمز کامرون» آغاز می شود. در تبلیغات حریم نیز روی اسم کامرون تأکید زیادی شده است. سه بعدی بودن حریم و حضور کامرون در پشت صحنه ی تولید فیلم بلافاصله این انتظار را در تماشاگر ایجاد می کند که کیفیت سه بعدی حریم در حد و اندازه ی آواتار باشد. گر چه حریم به این توقع تماشاگر پاسخ مثبت نمی دهد اما تکنیک ها یا بهتر بگویم تکنولوژی فیلمبرداری سه بعدی فیلم در زیر آب، در حد بالایی است.
حریم بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده. اندرو وایت که یکی از نویسندگان فیلمنامه ی حریم بوده، چند سال پیش به هنگام غواصی در غارهای تحت الارضی به همراه چهارده غواص دیگر برای مدت دو روز در یک غار گیر افتاده و قادر به خروج از آن نبود. فیلم حریم مایه ها و مضامین اصلی خود را از همین ماجرای واقعی گرفته است؛ هر چند که جزئیات خاصی بنا به ضرورت های سینمایی به قصه ی فیلم اضافه شده است. فیلم گر چه دارای یک رابطه ی پدر و پسری است که هسته ی احساسی فیلم را به خود اختصاص داده، اما اصل کار در جای دیگری است: تلاش پنج انسان برای نجات جان خود از یک شرایط دشوار طبیعی و سر باز زدن آنها از تسلیم شدن در برابر یأس و نومیدی. در واقع همین وجه فیلم آنقدر جذاب از کار در آمده که کلیشه های موجود در پرداخت کاراکترهای فیلم را به حاشیه برده است.
قصه فیلم درباره ی پنج کاراکتری است که در غارهای تحت الارضی «اسا-آلا» در کشور گینه ی نو گرفتار شده اند. این گروه برای یک مأموریت اکتشافی به منظور کشف سیستم ارتباطی این غارها، که بزرگ ترین و گسترده ترین سیستم ارتباطی غارها در جهان ماست، به گینه ی نو رفته اند. رهبر گروه فرانک مگوئیر (ریچارد راکسبورگ) متخصص در اکتشاف غارهاست. جاش (رایس ویکفیلد)، پسر17 ساله ی فرانک که رابطه ی پر چالشی با او دارد، پدرش را در این سفر اکتشافی همراهی می کند. سه عضو دیگر گروه عبارتند از: جورج (دن وایلی)، همکار قدیمی فرانک، کارل هرلی (ایون گروفاد)، میلیاردر ماجراجویی که هزینه ی سفر را تأمین کرده است؛ و ویکتوریا (آلیس پارکینسون) دختر جوان کوهنورد اما بی تجربه ای که نامزد کارل است. تعارض های میان شخصیت ها به صورت فرمولی و کلیشه ای بیان شده، هر چند که این تعارض ها نهایتاً تحت الشعاع تلاش و مبارزه ی پیگیرانه ی اعضای گروه برای نجات جان هایشان از آن غار مرگبار قرار می گیرد. قدرت فیلم در توانایی اش برای به زور بیرون کشیدن تنش حتی از موقعیت های به ظاهر عادی و معمولی است. حس خطر و اضطرار هرگز در طول فیلم کاستی نمی گیرد؛ هر چند که متأسفانه عناصر دراماتیک فیلم چندان قوی نیست. تعارض کلیشه ای پدر و پسر به یک نتیجه ی قابل پیش بینی ختم می شود. روابط میان دیگر شخصیت ها هم کم رمق از کار در آمده است. در واقع می توان گفت که توانایی آلیستر گریرسون، کارگردان حریم، بیشتر در حیطه ی آفریدن تنش و تعلیق در گودال ها و تونل های تاریک غار است تا آفریدن درام های انسانی.
فیلم عیب های دیگری هم دارد. موقعیت مکانی غار به درستی مشخص نشده و به همین دلیل تماشاگر تصور درستی از جهت ها و مسیرهای حرکتی به دام افتادگان در حفره ها و تونل های غار ندارد. به این ترتیب نمی توان به درستی یا دقیقاً پی برد که در داخل این تونل ها چه اتفاقی دارد می افتد. سطح بازیگری فیلم متوسط و معمولی است. فیلم با یک پایان بندی مناسب و حرفه ای به پایان می رسد و نهایتاً این توفیق را پیدا می کند که به رغم تمامی ضعف ها و کمبودهایش، برای مدت 90 دقیقه تماشاگران را در تعلیق و اضطراب نگه دارد.
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:
ده سال از زندگی «محمدعلی کلی» (اسمیت)، بوکسور افسانه ای، از سال 1964 تا 1974. مطابق معمول فیلم های مان، این جا هم شخصیت اصلی «مرد»ی است که در برابر «جمع» قرار گرفته است. فیلم بردار اصلی مان، دانته اسپینوتی، در این فیلم دیگر حضور ندارد، اما قاب های نامتوازن و لرزان و در عین حال زیبای فیلم، مهر مان را خورده اند، ضمن این که تکنولوژی تصویربرداری دیجینال و استفاده از دوربین های کوچک، به خصوص در نماهای متنوع و جذاب صحنه های بوکس به کمک فیلم ساز آمده اند.
| پیشنهاد مشابه |
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:
آینده ی
نامعلوم. «دیوید» (آزمنت)، یک بچه روبات است و طوری طراحی شده که عشق و
عاطفه را تجربه کند. او فرزند «مانیکا» (اوکانر) و «هنری» (روباردز)، یکی
از کارمندان شرکتی است که این بچه روبات را ساخته است. قرار شده «دیوید»
جای پسر در اغما فرو رفته ی این زوج را بگیرد؛ ولی وقتی پسر طبیعی شان به
هوش می آید و به خانه بر می گردد، «دیوید» که در جنگل رها شده، تصمیم می
گیرد به «بچه ای واقعی» تبدیل شود...
قصه
ی اولیه یا در واقع ارثیه ای که استنلی کوبریک برای اسپیلبرگ گذاشت، تبدیل
به فیلمی شد که کوبریک قطعا نمی توانست کارگردانش باشد (و معلوم هم نبود
که از آن خوشش بیاید)، هوش مصنوعی آینده ای را تصویر می کند عاری از انسان،
زمانی که حافظ خاطره ی انسانیت، یک روبات انسان نماست.
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:
«رابرت کلیتن دین» (اسمیت)، پدری مهربان، همسری وفادار و وکیل دادگستری، به فروشگاه می رود تا برای همسرش هدیه ای بخرد. اما خودش نمی داند که در ساک خریدش، نواری ویدئویی انداخته اند که قتل اخیر سناتوری امریکایی را به دست «توماس رنولدز» (وویت)، یکی از مأموران فاسد و رده بالای سازمان امنیت آن کشور، نشان می دهد. دیری نمی گذرد که «رنولدز» به تعقیب «دین» می پردازد تا نوار را به چنگ آورد. این فیلم درباره سازمان NSA ساخته شده که مربوط به امنیت داخلی آمریکاست و بودجه و نیروی انسانی آن چندین برابر CIA در نظر گرفته می شود. ان اس ای سازمانی است که بصورت قانونی بر کوچکترین جزئیات زندگی مردم در آمریکا نظارت می کند.
| پیشنهاد مشابه |
ژانر: درام علمی تخیلی
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:
«پرات» (اسپیسی)، مردی را که مدعی است از سیاره ی «کی - پکس» به کره ی زمین آمده، پس از یک حادثه ی جیب بری در ایستگاه بزرگ قطار نیویورک، تحویل بیمارستان روانی دولتی می دهند و «دکتر مارک پونل» (بریجز) وظیفه ی مراقبت از او را به عهده می گیرد... شرح فیلم: بر مبنای رمانی پرفروش نوشته ی جین بروئر. کی- پکس فیلم جذابی است درباره ی دروغ هایی که ممکن است حقیقی جلوه کنند و درباره ی آدم هایی که این دروغ ها را باور می کنند. یکی از دلایل جذابیت فیلم، بی شک بازی اسپیسی و بریجز است و در این بین، اسپیسی خود را برتر نشان می دهد.
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:
فیلم ایستوود در واقع متشکل از سه داستان مجزاست که هرکدام از آنها در یک کشور متفاوت رخ می دهد. ایستوود مثل یک استاد بافنده ی ماهر، سه داستان متفاوت از زندگی های آدم هایی را که مرگ به نحوی روی آنها تأثیر گذاشته، درهم می بافد. گرچه گهگاه درزهای کوچکی دراین فرشینه ی زیبا دیده می شود اما این را باید به حساب جذاب تر بودن یکی از این سه داستان در قیاس با آن دو داستان دیگر گذاشت. در واقع، این مت دیمون است که همه ی توجهات را به کاراکتر نمایشی خود جلب می کند و طبیعتا تا زمانی که فیلم قصه ی این کاراکتر را دنبال می کند. در اوج جذابیت و گیرایی است.
دیمون در فیلم آخرت در قالب جورج لونگان ظاهر می شود. جورج در شهر سن فرانسیسکو زندگی می کند و کارگر کارخانه است. این مرد جوان می توانست کسب و کار به مراتب پررونق تری برای خود به راه بیندازد. جورج این توانایی استثنایی را دارد که با مردگان حرف بزند. برادر جورج معتقد است که این یک «موهبت » الهی است که به جورج اعطا شده و وی باید از این «موهبت» پول دربیاورد.اما جورج که دوست دارد یک زندگی عادی داشته باشد،توانایی حرف زدن با مردگان را یک «نفرین» برای خودش تلقی می کند واصلا دوست ندارد که از این راه پول دربیاورد.سپس شاهد شکل گیری رابطه ای بین جورج و دختری به اسم ملانی (برایس دالاس هاوارد)هستیم. این رابطه به نظر خیلی امیدوارکننده است اما زمانی که ملانی پی به توانایی جورج در صحبت کردن با مردگان می برد، وضعیت کاملا عوض می شود.
داستان دوم، داستان زندگی مری للی (سیسیل دوفرانس)است.مری که مجری خبر تلویزیون در پاریس است .در زمان سونامی معروف سال 2004 در اندونزی به همراه مرد متأهلی مشغول گذراندن تعطیلات بود.مری از این حادثه جان سالم به در برد اما او برای لحظاتی مرگ را تجربه کرد. مری حالا تحت تأثیر تصاویر و اصواتی که «پس از مرگ» دیده به آدم دیگری مبدل شده .او از کار خود مرخصی می گیرد و مشغول بررسی و تحقیق درباره ی تجربیات دیگر آدم هایی می شود که آخرت را به نحوی دیده یا لمس کرده اند. مری تصمیم می گیرد که ماحصل تجربیات شخصی و مطالعات خود را درباره ی زندگی پس از مرگ منتشر کند اما پی می برد که هیچ ناشری حاضر به چاپ چنین کتابی نیست.
داستان سوم در انگلستان رخ می دهد. مارکوس و جیسون (فرانکی و جورج مک لارن) برادرهای دو قلویی هستند که سعی دارند خانواده ای خود را از نابودی نجات دهند. مادر جیسون و مارکوس معتاد به مواد مخدر است و بچه ها سعی دارند او را مداوا کنند. اما یکی از روزها، جیسون به هنگام تهیه ی داروهای مورد نیاز مادرش در خیابان تصادف می کند و می میرد.این قضیه تأثیر عمیقی روی مارکوس می گذارد. مارکوس احساس می کند که حتما باید با روح برادر مرده اش تماس برقرار کند و همین نیاز باعث میشود تا او قربانی آدم هایی شیاد و کلاهبرداری شود که داعیه ی برقراری ارتباط با مردگان را دارند.
آخرت گرچه یک موضوع «مذهبی» را در کانون توجه خود قرار داده اما مطلقا یک فیلم مذهبی خاص نیست؛ فیلم به اصطلاح خودمان «معناگرا» است.ما می توانیم به مذاهب مختلفی تعلق داشته باشیم.اما دلمشغول مقوله ی زندگی پس از مرگ نیز باشیم.فیلم عملا در حیطه ی هستی شناختی گام برمی دارد. جذابیت اصلی فیلم در این است که ببینیم هریک از این سه کاراکتر چگونه با مقوله ی مرگ ارتباط برقرار می کند و مرگ چه تأثیری در زندگی آنها دارد.
آخرت بازی های عالی ای از بازیگران اصلی اش دارد. تماشای مت دیمون دراین نقش آرام و متفکرانه و مقایسه ی آن با بازی وی در نقش پرشر وشور جیسون بورن، قدرت های این بازیگر را بیش از پیش عیان می کند. سکانس سونامی فیلم گرچه کامپیوتری است اما خیلی خوب از کار درآمده و این حس را به تماشاگر می دهد که انگار خودش وسط این فاجعه گیر کرده است.این سکانس در عین حال استعاره ای است از زیر و رو شدن آتی مری از حیث روحی و احساسی و البته حتی دراین صحنه های اکشن ،باز رویکرد آرام و بی شتاب ایستوود قابل ملاحظه است. این رویکرد آرام و صبورانه را ،که طبیعتاً به مذاق تماشاگران قدیمی سینما بیشتر خوش می آید، در نوع روایت فیلم نیز مشاهده می کنیم. نکته ی دیگر اینکه بیست درصد دیالوگ های آخرت به زبان فرانسوی است واین از معدود مواردی است که دریک فیلم آمریکایی شاهدیم که کاراکترهای فرانسوی زبان در کشورخودشان به زبان فرانسوی حرف می زنند! ونهایتا این آرامش هری خبیث هم در نوع خودش خیلی جالب است؛ یا نه؟
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:
«جان پاپاس» (پاچینو)، شهردار محبوب نیویورک، خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری می کند. اما هنگامی که طی ماجرایی یک کارآگاه پلیس، یک گنگستر و یک پسر بچه ی شش ساله ی بی گناه کشته می شوند، زیر فشار افکار عمومی قرار می گیرد. «پاپاس» از معاونش «کوین» (کیوساک) می خواهد قضایا را دنبال و حل کند... فیلم نامه ای کار پل شریدر، بوگلدمن، نیکلاس پیلگی و معاون شهردار سابق، کن لیپر، به فیلمی خسته کننده و کسالت بار از رابطه ی مرید و مرادی تبدیل می شود که در پایان رو به روی هم می ایستند. البته مایه های اخلاقی «قدرت زیاد فساد می آورد» و «فساد با تلنگری فرو می ریزد» هم در فیلم حضوری پر رنگ دارند که لابد برای تماشاگر عامی امریکایی قابل فهم و هشدار دهنده اند!
ژانر: تاریخی حادثه ای درام جنگی
کارگردان:
بازیگران:
خلاصه داستان:
ژاپن، قرن شانزدهم. «هیدتورا ایچی مونجی» (اکادایی)، حاکم هفتاد ساله ی سه قصر در ناحیه ی اونو، پس از سال ها حکومت مستبدانه تصمیم می گیرد از مقام ریاست خاندان خود کنار رود و حکومت را بین سه پسرش تقسیم کند. در این آخرالزمان کوروساوا، شخصیت ها در دردها و رنج های خود تنها و منفرد هستند. تقدیرگرایی همیشگی استاد نیز در این فیلم به بدبینانه ترین شکل ممکن وجود دارد. موسیقی توروتاکه میتسو درخشان و حیرت انگیز است و بحث بر سر این که فیلم اقتباسی از شاه لیر ویلیام شکسپیر است، کم اهمیت می نماید.